Geleneksel anlatıları bırakıp romanları okumaya başlayınca, Allah'ın, padişahların, paşaların, orduların, devletin gücü ve kararı yanında, bizim kendi alemimizin ve seçimimizin de önemli olabileceğini ve daha çarpıcısı, kendi duygu ve düşüncelerimizi daha ilginç bulabileceğimizi hissetmeye başlarız.
Gençliğimde hiç durmadan roman okurken, özgürlükle kendine güven arasındaki bu duyguyu sarsıcı bir şekilde yaşadım.
Dostoyevski'nin insan anlayışı, başka bir şeye kolay indirgenemeyecek bu karmaşık şeyin, modern insan anlayışının mükemmel bir sonucudur.
Hayatı değil, kahramanları anlamak için okuruz Dostoyevski'yi.
İnsan Dostoyevski'yi hem kendini kaptırarak hem de hayatın böyle olmadığını düşünerek okur.
Romancı aynı anda ne kadar çok "saf" ve ne kadar çok "düşünceli" olabiliyorsa, o kadar iyi yazar.
Roman sanatı kendimizden bir başkası gibi ve başkalarından kendimiz gibi söz açabilme hüneridir.
Roman yazmanın ve okumanın, özgürleşmek, başka hayatları hayatları taklit etmek ve kendini bir başkası olarak düşlemekle bir yanı vardır.
Orhan Pamuk / Saf ve Düşünceli Romancı
Roman yazmanın ve okumanın insana neler hissettirdiğini . ve bu hisleri hem yazanın hem de okuyanın nasıl anladığını bize konuşma dili ile anlatan ve roman okurken özellikle nelere dikkat etmemiz gerektiğini anlatan bu kitabı mutlaka okuyun ve okutun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder