Karizmatik gücün sürekli ve standart bir yapıya kavuşması
için ekonomi karşıtı özelliğinin değiştirilmesi gerekir. Topluluğun ihtiyaçlarını
karşılayabilmek üzere belli bir mali örgütlenme biçimine, dolayısıyla da vergi
ve benzeri katkıları elde etmek için gereken ekonomik şartlara uyarlanması
gerekir.
Kural olarak sıradanlaşma süreci çatışmasız olamaz. İlk
aşamalarda, liderin şahsi karizmatik güç iddiaları kolayca unutulmaz; bu yüzden
birçok tarihsel durumda bu tipik süreç makamın ya da patrimonyal (devletin bir
üst unsur/birim olarak halkı dışarıdan yönetme ) konumun karizması ile şahsi karizma arasında
çatışma şeklinde ortaya çıkar.
Karizmanın sıradanlaşması durumlarının tamamındaki
belirleyici faktörlerden biri, doğal olarak güvenlik arayışıdır. Bunun anlamı,
bir yandan mevkiler ve sosyal saygınlığın, diğer yandan da liderin
taraftarlarının ve sempatizanlarının ekonomik çıkarlarının
yasallaştırılmasıdır. Ancak, bir diğer önemli faktör de, düzeni ve idari
memurların örgütlenişini, yönetimin günlük ihtiyaç ve şartlarına uydurması
gereğidir.
MAX WEBER / BÜROKRASİ VE OTORİTE
