AYÇİÇEĞİ

   

Ay çiçeği güneşe aşık olunca, gülmekten kırılmış bütün bitkiler. 'Güneş gökyüzündeki tahtından bir an bile ayrılmaz. Kudretli ve ulaşılmazdır. Sen kim o kim? vazgeç bu sevdadan.' demişler hep bir ağızdan. Ay çiçeği sesini çıkarmamış, sevdalı gözlerini dikmiş güneşe; bakmış bakmış bakmış. 

   Uzun bir müddet hiç bir şeyin farkına varmayan güneş, nihayet bir gün, ay çiçeğinin bakışlarını üstünde hissetmiş. Önce geçici bir heves sanmış ama zamanla yanıldığını anlamış. Ay çiçeği öyle inatçıymış ki, güneş tahtını nereye taşıdıysa, yılmadan usanmadan o yöne çevirmiş başını.

   Derken bir öğleden sonra, artık bu takipten sıkılan güneş sapsarı gazabıyla kavurmuş ay çiçeğini. Daha ay çiçeğinin üzerinde simsiyah duman tüterken insanlar akın etmişler olay mahalline 'yaşasın' demişler. İçlerinden biri 'şimdi ne güzel çitleriz bu aşkı.'

   Aynı gece televizyonun karşısında acıklı bir aşk filmine gözyaşı dökerken, çitlemişler ay çekirdeklerini....

İmkansız aşklar peşinde koşanlar, ne aşkınızdan ne de onu görmeyecek olanlardan dolayı aşktan vazgeçmeyin. 
Çünkü aşk, onların küçümsenmesiyle değerinden bişey kaybetmez. Altın, en pis yerde bile olsa altın, yine altındır. 
Siz sevmeye ve aşık olmaya başkaları size bakmadı diye sakın ama sakın vazgeçmeyin. Ve sevmeye devam edin. Taki aşkınızdan yanıp kül olana kadar.