SEVGİNİN GÜCÜ

İnsanoğlu, hayatta ne ister?

İyi bir gelecek mi?

Para mı?

Şöhret mi?

Güzel bir hatun mu?

Yakışıklı bir adam mı?

Yoksa daha da aklımıza gelmeyen bu ve bunun gibi geçici şeyler mi?

Yoksa bunlardan başka hepsini kapsayan yalnızlığı gideren SEVGİ mi?

 Geçici şeyler, insanı bir yere kadar tatmin edebilir. Ama zaman geçtikçe içini kemiren ve her geçen gün daha fazla boşluk bırakan, yalnızlık insanı uçuruma götürür.

AŞK mı SEVGİ mi?

Her şey, o gün beraber otururken oradan buradan konuşurken oldu. Çünkü bu konuşmadan sonra ne Ayaz’ın ne de Yağmur’un hayatı aynı şekilde devam edecekti. Ama bundan ne Ayaz ne de Yağmur haberdardı. Zaten haberleri olsaydı, o günü yaşamak istemezlerdi. Fakat yıllar sonra sorsaydınız, o günün en mutlu günleri olduklarını söyleyecekti Ayaz. Aynısı Yağmur içinde geçerli miydi? Orası tartışılır.  

Aslında o günün diğer günlerden farkı yok gibi. Bunu anlamaları işten eve gittiklerinde hissettiklerinde saklıydı. O akşam nerede ise 2 saat öylesine konuştular. Ne mi konuştular telefon kapandıktan sonra ikisinin de hatırlamadığı sıradan şeylerdi.

Peki, hikâyedeki kahramanlarımıza göz atalım.

Ayaz; Yağmur’la tanışmadan önce bütün aşklarını sadece ama sadece hayallerinde yaşayıp, bazı aşklardan kendisinin bile haberi olmayacak kadar hayalperesttir.  Ama kendisine sorsan, her gün başka bir sevgili ile dışarılarda dolaşıp hayatını yaşayan, akşamları da hiç ama hiç yalnız kalmayan, o gün beraber olduğu sevgilisiyle; bazı akşamlar sabaha kadar sevişip, bazı akşamlar ise yalnızca birbirlerine sarılıp, birbirlerine sevgi sözcüklerini fısıldayarak geceyi geçirirlerdi. Bu hayalperest adam, kafasındaki aşklardan kurtulup gerçek bir aşka yelken açarken, başlar da çokta sıradan bir hayat yaşadığını, çünkü bundan önceki hayatı da aynı şekilde olduğundan çokta zorlanmadı. Bazen aslında bu yaşadığı durumun gerçek olmadığını anlar. Lakin yanındaki gerçek ve Ayaz buna alışmakta zorlandığından dolayı, Yağmur’u zor günler beklemektedir. Bunu anladığı zaman ise iş işten geçmiştir. Çünkü bu adamı gerçekten sevdiğini düşünür. Yani başka bir deyişle, halk arasında kime sorsanız, farklı bir şekil de tarif ettiği Aşıktı.

Kadın Egemenliği

Kadın egemenliği nerede?
Egemenlik nerede mi? Her yerde, her şeyde. Büyük bir kentte mağazaları dolaşın. Buralarda milyonlar yatar, harcanan insan emeğinin haddi hesabı yoktur. Bu mağazaların yüzde doksanına bir bakın, erkekler için bir şey var mıdır?

Yaşamın bütün lüksü kadınlar tarafından talep edilir ve sürdürülür. Fabrikaları gözünüzün önüne getirin. Büyük bölümü yararsız süsler, arabalar, mobilyalar, kadınlar için ıvır zıvır üretir.
Sırf kadınların geçici hevesleri için milyonlarca insan bu angarya işlerde nesillerdir köle gibi çalışarak yok olmaktadır.

Kadınlar çariçeler gibi insan soyunun yüzde doksan dokuzunu köleleştirmekte, ağır işlerde çalıştırmaktadır. Bunların hepsi, kadınların hor görülmeleri, erkeklerle eşit haklardan yoksun olmaları yüzündendir.

Adalet ve Güç

Adil olanın peşinden gidilmesi doğrudur, en güçlünün peşinden gidilmesi ise kaçınılmazdır. Gücü olmayan adalet acizdir; adaleti olmayan güç ise zalim. Gücü olmayan adalete mutlaka bir karşı çıkan olur, çünkü kötü insanlar her zaman vardır. Adaleti olmayan güç ise töhmet altında kalır. Demek ki adalet ile gücü bir araya getirmek gerek; bunu yapabilmek için de adil olanın güçlü, güçlü olanın ise adil olması gerekir.

Adalet tartışmaya açıktır. Güç ise ilk bakışta tartışılmaz biçimde anlaşılır. Bu nedenle gücü adalete veremedik, çünkü güç, adalete karşı çıkıp kendisinin adil olduğunu söylemişti. Haklı olanı güçlü kılamadığımız için de güçlüyü haklı kıldık. ( PASCAL / KÖTÜNÜN ZAFERİ )

Adil olandan, adalet beklemek doğrudur. Ama her adil olandan adalet beklemek doğru değildir. Çünkü adil olan, eğer güçlü değilse sana adalet denen şeyi getiremez. 

Toplumsal Sorunlarla ilgili bir kaç anektod

Kinler de, sevgiler de bir takım işaretlerin emrinde; kızıl karşısında kuduran azgın boğalar gibiyiz.

Tarih büyük adamların yaptıklarından ibarettir. Topluluk ne başarmış, ne yapmışsa, hepsinin de kılavuzu, mimarı, büyük adam olmuştur hep.

Kişi, zekasının üstünlüğü ve diğer bazı özellikleri sayesinde, olayların bir bölümünü ve sonuçlarını, kısmi olarak, değiştirebilir ama olayların akışını etkileyemez, bu akışı belirleyen bambaşka kuvvetler vardır.

Büyük adamların tarihteki rolü üzerinde düşünürken, hemen daima şu hataya düşüyoruz; bir büyük adamın ortaya çıkması, ortaya çıkabilecek diğer büyük adamların ortaya çıkmamasına yol açar, bunu unutmamak gerekir.

Büyük adamın ortaya çıkması ve olayları etkilemesi için iki şart lazım. Birincisi, kahramanın, kabiliyetleri sayesinde, zamanın sosyal ihtiyaçlarına, diğerlerinden daha iyi çözümler bulabilmesi.

Karizmanın Sıradanlaşması ve Sonuçları-2

Karizmatik gücün sürekli ve standart bir yapıya kavuşması için ekonomi karşıtı özelliğinin değiştirilmesi gerekir. Topluluğun ihtiyaçlarını karşılayabilmek üzere belli bir mali örgütlenme biçimine, dolayısıyla da vergi ve benzeri katkıları elde etmek için gereken ekonomik şartlara uyarlanması gerekir. 

Kural olarak sıradanlaşma süreci çatışmasız olamaz. İlk aşamalarda, liderin şahsi karizmatik güç iddiaları kolayca unutulmaz; bu yüzden birçok tarihsel durumda bu tipik süreç makamın ya da patrimonyal (devletin bir üst unsur/birim olarak halkı dışarıdan yönetme )   konumun karizması ile şahsi karizma arasında çatışma şeklinde ortaya çıkar.

Karizmanın sıradanlaşması durumlarının tamamındaki belirleyici faktörlerden biri, doğal olarak güvenlik arayışıdır. Bunun anlamı, bir yandan mevkiler ve sosyal saygınlığın, diğer yandan da liderin taraftarlarının ve sempatizanlarının ekonomik çıkarlarının yasallaştırılmasıdır. Ancak, bir diğer önemli faktör de, düzeni ve idari memurların örgütlenişini, yönetimin günlük ihtiyaç ve şartlarına uydurması gereğidir.

MAX WEBER / BÜROKRASİ VE OTORİTE 

ANA-2

Biz devrimciyiz. Ve bazı kimseler sadece emir verdikçe, bazıları ise sadece çalıştıkça, devrimci kalacağız. Size çıkarlarını korumanız emredilen topluma karşı savaşmaktayız. Bu toplumunda, sizin de bükülmez hasmıyız biz; ancak sizleri yendikten sonra barışabiliriz. Ve yeneceğiz sizleri! 

Sizin vekilleriniz sandıkları kadar güçlü olmaktan çok uzaktırlar. Köle haline getirdikleri milyarlarca insanı feda ederek biriktirip korudukları bu servetler, yani bize hakim olmalarını sağlayan bu güç, kendi aralarında da düşmanlık, karşıtlık, çekişmeler yaratmakta, onları hem fizik, hem manevi bakımdan mahvetmektedir.

Mülkiyetin savunması çok büyük bir gerilimi gerektirir. Ve gerçekten de efendilerimiz olan sizler, topunuz, bizden daha fazla kölesiniz. Sizin kafalarınız esirdir, bizim ise vücutlarımız. Sizi manen öldüren peşin yargıların ve alışkanlıkların boyunduruğundan kendinizi kurtaramazsınız. 

Oysa bizim içten özgür olmamıza kimse engel olamaz. Bize verdiğiniz zehirler, istemeyerek bilincimize akıttığınız panzehirden daha güçsüzdür. Bu bilinç durmaksızın büyüyüp gelişiyor, git gide, alevleniyor, mensup olduğunuz sınıfta bile en iyi manen sağlıklı ne varsa peşinden sürüklüyor. Bakınız, daha şimdi den kudretimiz namına ideolojik mücadele yürütebilecek hiç kimseniz kalmamıştır.